Het is nooit te laat

Waar je terecht komt is belangrijk; wanneer is minder belangrijk.

Hier is een lijst van mensen die het hebben gehaald, maar laat zijn doorgebroken:

Toni Morrison was 39 toen haar eerste boek, The Bluest Eyes, werd gepubliceerd. Ze won een Nobelprijs voor literatuur toen ze 62 was.
Stan Lee was 39 en had geen echte carrièrevooruitzichten toen hij Fantastic Four schreef nadat zijn vrouw hem had voorgesteld om te experimenteren met verhalen die hij echt leuk vond.
Vera Wang was 38 toen ze haar zachte baan opgaf als een Vogue-editor om te werken voor RalphLauren. Op 40-jarige leeftijd wilde ze onafhankelijk kledingontwerper worden.
Martha Stewart was 41 toen haar eerste lifestyle-plus-kookboek werd gepubliceerd.
Steve Carell was 42 toen hij bij The Office kwam.
Samuel L. Jackson was 40 voordat hij echte aandacht kreeg als acteur. Hij was 43 toen hij speelde in Pulp Fiction.
Rodney Dangerfield brak door op de EdSullivan Show op de prille leeftijd van 46.
Jane Lynch was 40 toen ze optrad in de mockumentaries van Chris-topher Guest. En ze was 49 voordat ze haar Emmy Award-winnende rol in Glee binnenhaalde.
Morgan Freeman acteerde al een hele tijd, maar pas toen hij 50 was, vond hij van de ene op de andere dag succes.
Ray Kroc was een milkshake-verkoper en was 52 toen hij McDonald's kocht en gaf er franchise aan.
Christoph Waltz was 53 toen hij internationaal succes kreeg na jaren van solide optredens op het podium en op televisie in Duitsland.
Miguel de Cervantes was 56 toen hij het eerste deel van Don Quichot publiceerde. Hij had nog heel wat te doen voordat hij zich volledig ging schrijven.
Harland Sanders, alias kolonel Sanders, was 62 toen hij Kentucky Fried Chicken in franchise gaf na twintig jaar een restaurant en hotel te hebben gerund.